-Një kujtim të bukur, të një burri që e donte shumë Islamin, Kur’anin, Muhamedin a.s, po edhe popullin e vet.

-Sejid Kutubi nga dhjetara vepra që ka shkruar, ndër ta është edhe komentimi i Kur’anit me titull: ” Nën mbrojtjen e Kur’anit” Njerzit të cilët u ulën në gjunjë para të Dërguarit a.s, besa një pjesë vetëm ja ndëgjonin zërin të Dërguarit të Allahut, pasi nga mëkatet e veta që kishin bërë para se të hynë në Islam, turpëroheshin ta shohin fëtyrën e Muhammedit a.s, këta nga thellësia e Imanit thanë: ” Do vijë dita kur shumë do përdoret lapsi”.

-Një këshillë nga përjetimi i Sejid Kutubit për përdoruesit e lapsit dhe letrës.

-Nga përjetimet e tij frymëzuese është edhe ky përjetim i tij: Do pëfaqësues të shteteve që vendin e tij ja kishin uzurpuar, duke ndjekur hap pas hapi veprimtarinë e Sejid Kutubit, morën lajm se gjendja shëndetsore i është dobësuar. Sejid Kutubi mer në telefon një njeri të devotshëm ja qan hallin dhe i kërkon para për barna( ilaçe). Njeriu niset për te shtëpia e Kutubit. Kur hyn mbrënda në shtëpi të tij shikon do persona të cilët i ofrojnë para të majme për tu solidarizuar me gjendjen e tij. Ajo që më habiti thot ky njeri është qëndrimi i Sejid Kutubit, edhe përkundër nevojës së vet për ato mjete, ai ju tha: ” A më jepni parat, e më merni lirinë dhe jetësimin e ideve në popullin tim?” Kur më pa mua Sejid Kutubi më tha:” A më solle huanë o vëllau im?”

-Përveç vaksinës për viruset e ndryshme që shpëtojnë jetë, le të hulumtojmë në shpirtrat tonë a ka shërim në bindjet tona, për një virus që nuk njeh vend e kohë, por që të lë në jetë me laps e letër në dorë, në pozita, e televizjone, me gjuhën plot krenari por i vdekur për të tjerët edhe pse jeton mes tyre. Zot, mëshiro vendin tonë, na shëro zemrat tona, e na bërë që veprat tona të ngjallin shpresë e dashuri vëllazërore.