Postimet

Adhurimi: Lidhja e bekuar midis Zotit dhe robit të Tij

Mualime: Shkendie Mullarexha

Ato ishin ditët kur drita e Islamit filloi të ndriçonte tokat e Mekës. Pejgamberi ynë i dashur a.s. u ngjit në kodrën Safa pranë Qabes dhe u thirri mekasve: “A do të më besoni nëse them: “Ka një ushtri që pret t’ju sulmojë pas asaj lugine”? Mekasit thanë njëzëri: “Po! Ne besojmë. Sepse ne kurrë nuk të kemi dëgjuar të gënjeje”. Pas kësaj, i Dërguari i Mëshirës a.s. urdhëroi para mekasve dhe tha: “Unë ju tërheq vërejtjen nga një dënim i dhembshëm” – duke i ftuar të gjithë njerëzimin në Islam dhe shpëtim të përjetshëm.

Kjo thirrje e Profetit tonë të Dashur a.s., i cili është i Dërguari i Dy botëve, është një ftesë për njerëzit që të jenë robër  të Zotit të botëve dhe ta adhurojnë vetëm Atë. Në këtë ftesë ka vetëm besim dhe robëri ndaj Allahut. Ka përkulje në praninë e Allahut Një dhe të Vetëm në lartësim. Në këtë ftesë qëndron largimi nga politeizmi dhe hipokrizia, mosbesimi dhe rebelimi, grindjet dhe ngatërresat, mashtrimi dhe kurthi, gënjeshtra dhe urrejtja.

Continue reading “Adhurimi: Lidhja e bekuar midis Zotit dhe robit të Tij”

Biseda e Pejgamberit a.s. me Iblisin e mallkuar!

Muhamed ef. Egriu

Një ditë Pejgamberi a.s. e pyeti Iblisin:

“O Iblis! Sa miq ke ty prej popullit tim? Iblisi iu përgjigj:

  1. Udhëheqësin e keq
  2. Njeriun me mendjemadhësi
  3. Pasanikun i cili nuk e sheh se prej ku i vjen pasuria dhe ku e harxhon atë
  4. Dijetari i dituri i cili e përkrah udhëheqësin e keq
  5. Tregtarin e keq
  6. Ai i cili bën imoralitet
  7. Ai që ha kamatën
  8. Ziliqarit të cilit nuk i bëhet vonë se prej ku e fiton pasurinë; dhe
  9. Atë i cili pi alkool.
Continue reading “Biseda e Pejgamberit a.s. me Iblisin e mallkuar!”

Obligimi i myslimanit në kohë krizash

Denis ef. Abdushi

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit!

Falënderimet i takojnë Allahut të Lartësuar, Zotit të gjithësisë, në dorën e të Cilit është toka dhe qielli, jeta dhe vdekja, mirëqenia dhe komoditeti, fatkeqësitë dhe skamja dhe furnizimi i njerëzve.

Bekimet e Allahut dhe përshëndetjet më të plota qofshin mbi zotërinë e njerëzve, Muhamedin s.a.v.s., i cili ishte pranë tyre edhe në rastet më të vështira.

Allahu i Lartësuar ka bërë që kjo botë të jetë vendi i fatkeqësive, telasheve, turbullirave dhe trazirave. Kemi ardhur në këtë botë për t’u testuar dhe provuar, ndërsa të qëndruarit në një gjendje konstante, të vazhdueshme është e pamundur.

Sprovat në fjalë shtohen me shtimin e besimit, nëse individi apo shoqëria karakterizohen me besim, devotshmëri dhe stabilitet në fe. Por mund të bartin edhe një pamje tjetër: ndëshkim prej Zotit të Plotfuqishëm për atë që e kemi bërë dhe e kemi merituar.

Continue reading “Obligimi i myslimanit në kohë krizash”

Modestia në jetë

Burim ef. Sadria

Falënderimi dhe lavdërimi i takon Allahut xh.sh., Krijuesit të njerëzimit dhe krijesave të tjera në qiell dhe detëra. Salavatet e përzemërta ja dërgojmë Muhamedit a.s. Paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të gjithë ata që e ndjekin rrugën e tij deri në ditën e Kiametit.

Dijetarët fjalës modesti i kanë dhanë dy kuptime:

  1. Të pranosh atë që është e drejtë dhe ti nënshtrohesh asaj, prej cilido qoftë ajo e drejtë, i vjetër apo ri, i pasur apo i varfër, i famshëm apo jo, nga miku apo armiku. Pra, ta pranojmë atë që është e drejtë prej kujtdo qoftë.
  2. Të sillesh me njerëzit mirë, cilado qoftë pozita e tij shoqërore, i pasur apo i varfër, i fortë apo i dobët, i respektuar apo i përbuzur.
Continue reading “Modestia në jetë”

Vëllazëria dhe dashuria në emër të Zotit

Mr. Nasuf ef. Strikçani

Dashuria më e vlefshme në jetë është dashuria ndaj Allahut dhe në emër të Tij. Allahu është absolutisht i mirë dhe prej Tij vjen vetëm mirë. Ne jemi të obliguar ta duam Atë si Zot dhe ta duam çdo gjë që ekziston në botë. Të tjerat i duam për shkak të së mirës dhe vlerave që i posedojnë, e ajo është edhe dashuri dhe fikë respekt, e cila do të na sjellë dobi në këtë botë, e veçanërisht në botën tjetër. Edhe dashuria ndaj personalitetit të gjinisë tjetër (gruas apo burrit) duhet të jetë për hir të Allahut, gjegjësisht për shkak të cilësive dhe sjelljeve të moralshme që i ka ai apo ajo, dhe të cilat Allahu i pëlqen. Buhariu dhe Muslimi e kanë koleksionuar një hadith në të cilin Muhamedi a.s. ka thënë: “Kush i ka tre gjëra, do ta shijon ëmbëlsinë e imanit: Allahu dhe i dërguari i Tij të jenë më të dashur nga çdo gjë, ta do tjetrin vetëm për hir të Allahut dhe të urren çdo gjë që e kthen në pabesim (kufër)”.

Kjo dashuri është një ndjenjë e sinqertë në të cilën nuk ka papastërti të interesit dhe pasioneve, nuk rrjedh nga lidhje familjare, gjithashtu nuk është interes nga ndonjë shërbim. Ajo është dashuri për shkak dhe për dashuri në emër të Allahut mes dy besimtarëve, e këto janë morale të cilat janë të dobishme si për gjithë umetin ashtu edhe për gjithë njerëzimin.

Continue reading “Vëllazëria dhe dashuria në emër të Zotit”

Shkaqet e hyrjes në Xhenet

Denis ef. Abdushi

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit!

Falënderimet e plota i takojnë vetëm Allahut të Lartësuar, i cili e bërë Xhenetin vendqëndrim të përhershëm për besimtarët dhe ua tregoi dhe lehtësoi rrugën drejt Tij.

Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me të drejtë dhe me meritë përveç Allahut dhe dëshmoj se Muhamedi është i Dërguari i Tij.

Ai që lexon Librin e Zotit, Kur’anin dhe hadithet e të Dërguarit s.a.v.s. do të vërejë se në mesin e gjërave të shumta për të cilat flitet në ta është edhe Xheneti i Allahut. Njerëzit nxiten dhe stimulohen për të shpejtuar dhe vrapuar drejt tij dhe për të punuar për ta fituar atë.

Continue reading “Shkaqet e hyrjes në Xhenet”

Fjala e mirë është nder

Bujar ef. Dovolani

Falënderimi i takon Allahut xh.sh. dhe salavatet e përzemërta i dërgojmë Muhamedit a.s.
Thotë Allahu xh.sh.: “A nuk ke kuptuar se si Allahu bëri shembull fjalën e mirë si pema e mirë që ka rrënjët thellë (në tokë) e degët e saj janë lartë e që me vullnetin e zotit ajo jep frutat e veta në çdo kohë. Allahu xh.sh. u parashtron njerëzve shembuj ashtu që ato të mendojnë, dhe shembulli i fjalës së keqe është si një pemë e keqe që është shkulur mbi tokë e që nuk ka te qëndruar” (Sureja Ibrahim: 24-26).

Zoti i madhëruar i ka dhënë njeriut një përgjithësi të gjitha të mirat; e ka nderuar dhe lartësuar atë. Ai i ka dalluar njerëzit me aftësi mendore e dituri, me të shprehur dhe oratori. Shpesh herë ka momente në jetën tonë kur duhet ti këshillojmë të tjerët: njeriu e këshillon fëmijën e tij, bashkëshorten/tin, shokun, fqinjin etj. Nëse këshilla jepet në mënyrë të përshtatshme e me fjalë të mira dhe butësi, që nga fillimi rezultati është i dobishëm, mirëpo nëse ajo jepet me vrazhdësi, me fjalë jo të mira e pa kujdes rezultati do të jetë i gabuar.

Continue reading “Fjala e mirë është nder”

Të qenurit i dobishëm

Muhamed ef. Egriu

Cili është qëllimi i të qenurit i dobishëm në gjithçka dhe i tërë asaj që përjetojmë në këtë jetë, nëse gjithçka do të mbarojë së shpejti dhe pa paralajmërim?! Përgjigjen do ta gjejmë në Kur’anin Famëlartë ku Allahu xh.sh thotë: “Qoftë i lartësuar Ai, në Dorën e të Cilit është pushteti suprem dhe që është i Fuqishëm të bëjë çdo gjë. Ai ka krijuar jetën dhe vdekjen për tu provuar se kush prej jush do të veprojë mirë. Ai është i Plotfuqishëm dhe Falës i Madh (Sureja Mulk: 1-2). Ky Ajet Kur’anor na shtyn të kuptojmë të dobishmen në gjithë jetën tonë prej lindjes deri në vdekje, me qëllim që pas vdekjes të përfitojmë shpërblimin e duhur. I Dërguari i Allahut Muhamedi a.s. ka thënë: “Kur të vdesë njeriu i ndërpriten veprat e tij, përveç tri gjërave: Sadakaja rrjedhëse apo e vazhdueshme, dituria që ka lënë me të cilën kanë dobi të tjerët dhe nëse ka lënë fëmijë të mirë që bëjnë lutje për të” (Transmeton Muslimi).

Continue reading “Të qenurit i dobishëm”

Faktorët e stabilitetit në fe

Denis ef. Abdushi

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit!

Falënderojmë dhe madhërojmë përzemërsisht Allahun e Lartësuar, në pronën e të Cilit janë zemrat tona dhe udhëzimi ynë. Ai i rrotullon ato siç dëshiron Ai.

Përshëndetjet dhe bekimet më të plota qofshin mbi zotërinë tonë, Muhamedin s.a.v.s, i cili ia tregoi umetit të tij se si të përqendrohen ne rrugën e fesë edhe në rastet më të vështira e më kritike.

Jetojmë në një kohë të stërmbushur me dyshime dhe epshe. Bota është bërë si një fshat i vetëm, pasi që globalizmi ka luajtur dhe luan rolin e tij, ndërsa pengesat në rrugën e fesë së njeriut janë shtuar, aq sa në shumë raste feja konsiderohet e huaj, ndërsa ai që i qëndron besnik fesë konsiderohet si diçka e çuditshme. E gjithë kjo për t’u vërtetuar fjala profetike e të Dërguarit tonë: “Njerëzve do t’u vijë një kohë, ku ai që bën durim në fenë e tij është sikur të mban në dor një gacë.” [Transmeton Tirmidhiu]

Njëri prej shokëve të Profetit s.a.v.s. El-Mikdad ibn el-Esued thotë: “Nuk flas për dikë mirë apo keq, derisa të shikoj se si do të jetë përfundimi i tij, pas asaj që e kam dëgjuar prej Profetit s.a.v.s.” E pyetën: “E çfarë ke dëgjuar?” U përgjigj: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut të thotë: ‘Zemra e birit të Ademit është më e lëvizshme se tenxherja kur është duke vluar’.” [Transmeton Ahmedi]

Continue reading “Faktorët e stabilitetit në fe”

Përgojimi dhe pasojat e tij

Mualime: Leuntina Dovolani

Falënderimet dhe lavdërimet i takojnë Allahut xh.sh i cili na bëri pjesëtarë të Islamit. Salavatet të përzemërta i dërgojmë shpirtit të Muhamedit s.a.v.s. Paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi ju.
Allahu xh.sh thotë në Kur’anin Fisnik: “O ju që keni besuar largohuni prej dyshimeve të shumta meqë disa dyshime janë mëkat dhe mos hulumtoni për zbulimin e të metave të njëri-tjetrit, a mos ndonjëri prej jush dëshiron të hajë mishin e vëllait të vet të vdekur? Atë pra e urreni. Kini frikë nga ndëshkimi i Allahut e Allahu është Mëshirues. Ai pranon shumë pendimin (Sureja Huxhurat: 12). Përgojimi është një prej veseve më të shëmtuara dhe më të urryera, por fatkeqësisht është shumë i përhapur në mesin e njerëzve. Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se Pejgamberi a.s. i kishte pyetur shokët: “A e dini çka është përgojimi (Gibeti)? Dikush i tha: Allahu dhe Pejgamberi i tij e dinë më së miri. Tha: Përmendja nga ana juaj e diçkaje për vëllain tuaj në mungesë të tij të cilën ai e urren (që të përmendet). Pastaj i thanë: E çka nëse ajo që e themi për dikë që nuk është prezent është e vërtetë? Muhamedi a.s. tha: Nëse është ashtu si thua ti, atëherë ti e ke përgojuar atë. Ndërsa, nëse nuk është gjetur tek ai ajo që e thua, atëherë ti ke shpifur për të”.

Continue reading “Përgojimi dhe pasojat e tij”